ေခတ္သစ္မွတ္တမ္း

 ကံၾကမၼာ႐ဲ႔ ကကြက္တစ္ခု
ဝက္သစ္ခ်ပင္ေတြ အစီရီပြင့္လုိ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေနခဲ့ ...

မာယာလုိ့ေတာ့မသုံးႏႈန္းပါနဲ့ ..ေကာင္မေလး ..
င့ါရဲ့ေဆးစက္ေတြက်ရာ မွင္ထင္ခဲ့တာမွမဟုတ္တာ...
ငါတု့ိ... ခပ္လြင့္လြင့္ေလးတီးခဲ့ၾကတဲ့ မနက္ၿဖန္ ..
ဒေရာေသာပါးနဲ့ ငါတုိ့အရိပ္ေတြကုိၾကိဳဆုိေနသေယာင္...
(ဒါမွမဟုတ္).. က်ီစယ္ေနသေယာင္ ၿဖန့္ၾကန့္ထားရဲ့ ...

ကာလေတြရဲ့အေရာင္ကုိ မင္းဘာခ်ယ္မလည္း...
ခပ္ရင့္ရင့္လား..ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့လား....
ဒါမွမဟုတ္ ကမ႓ာရဲ့ပထမဆုံးေသာအေရာင္ေတြထဲက တစ္ခုလား...

ပစၥုပၸန္ကုိသတိရတုိင္း ( macallan ) 12 သားက အၿပဳံးခ်ဳိခ်ဳိနဲ့...ငါ့ကုိ..
ဆီးၾကဳိေနၾက..အဲဒီခ်ိန္တုိင္း...
အၿပဳံးခပ္ပါးပါးေလးေတြ...
ငါ့ရဲ့..အေရၾကီးဆုံးေနရာမွာ ဝင္လုိက္ထြက္လုိက္နဲ့.. 
( သူ...တုိးတုိးေလးေၿပာသြားတယ္..ကုိယ္စားေပါ့တဲ့ ) ..

ေကာင္မေလးေရ..တစ္ခုပဲေမးလုိက္ခ်င္ရဲ့.....
ကမ႓ာဟာ ငါတုိ့မဟုတ္ေတာ့တဲ့ခ်ိန္ ...
ငါတုိ့သာ ကမ႓ာတစ္ခုဆုိရင္ မင္းဘယ္လုိလုပ္မလည္း... 

                                                                                     မုိးေန