မာရ္နတ္ ျဖားေယာင္းခဲ့ေသာ ပန္းသီးတစ္လုံး

ငါဟာ အ႐ူးတစ္ေယာက္ဆိုရင္
ကမာၻဦးက ပန္းသီးကို စားခဲ့မိလို့
ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္လိမ့္မယ္  .....
 
အခ်စ္ဆိုတာလည္း
ပန္းသီးတစ္လုံးက ျဖစ္တည္ခဲ့တာဆိုရင္
မာရ္နတ္က ...
အခ်စ္ကို ေမြးဖြားေပးခဲ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပဲေပါ့ ...

ေကာင္မေလးေရ ...
ငါဟာ မာရ္နတ္ရဲ့ အခ်စ္ကိုစားသုံးမိလို့
က်ိန္စာသင့္ခဲ့တဲ့ သူတစ္ေယာက္ဆိုရင္
အဆုံးသတ္ဟာနင္ျဖစ္ေစ  .....

နတ္ဆိုးတစ္ေယာက္ရဲ့ ျဖားေယာင္းမႈဆိုတာ
တစ္ခါတေလေတာ့လည္း လွပေနတက္တာပဲ ...
ႏွလုံးသားတစ္စုံစီအတြက္ေပါ့  .....  

ငါစဥ္းစားခဲ့ဖူးတယ္ .....
တကယ္လို့ နတ္ဆိုး သာမရွိခဲ့ရင္  
ေကာင္မေလးေရ ...
ႏွလုံးသားထဲက ျဖစ္တည္မႈေတြကို
ဘယ္လိုေခါင္းစဥ္တပ္မလဲ  .....   

တစ္ခ်ိဳ့ပန္းသီးေတြက ခ်ိဳျမိန္သလို
တစ္ခ်ိဳ့ပန္းသီးေတြက ခါးသီးတယ္ ...
တစ္ခ်ိဳ့ပန္းသီးေတြမွာေတာ့
အဆိပ္ေတြ ေပ်ာ္ဝင္စီးဆင္း ေနတက္တယ္  .....

ေကာင္မေလးေရ .....
နင္ေရာ ........ဘယ္လိုပန္းသီးမ်ိဳးလည္း.....?

                              

                                မိုးေန

0 comments:

Post a Comment

ကဗ်ာဆုိတာ စကားလုံးေတြနဲ ့ ညိဳ့ယူတက္တဲ့ လွ်ိဳ့ဝွက္တဲ့ပေဟ႒ိ တစ္ခုပဲ ... ကဗ်ာဆရာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ... စကားလုံးေတြကုိ အရုိးသားဆုံး ထုဆစ္ခဲ့ခ်င္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ ...

မုိးေန