တစ္ၿခမ္းပဲ႕ ...ရာသီ

အလြမ္းေတြနဲ့အိပ္စက္တဲ့ရာသီၿဂဳိလ္
ေၿခရာေတြကုိအိပ္မက္ထဲအက်ဥ္းခ်
အဘိဓၶာန္ထဲက ႏူိးထၿခင္းေတြ 

ဒဏႅာရီတစ္ခုစာ လုံေလာက္ခဲ့ ...

ခပ္ပါးပါးအရိပ္ႏွစ္ခု
နတၳိေတြထဲ အေရာင္ေတြအန္အန္ခ်
ေၿမွာက္ၿပန္ေလေတြတုိက္ခတ္ခဲ့ခ်ိန္ကေပါ့ ...
 
 

ကႏၱာရေတြေအးစက္
ေတာင္ဘက္က်က် အစြန္းတစ္ခုမွာ
ငါတုိ႕ၿမဳိးရုိးေတြ အခုိးေငြ႕ေငြ႕ေဝလုိ႕ ....

ရာသီမဟုတ္တဲ့မုိးေတြလည္း
တစ္ကုိယ္စာမက ရြာခ်.....

တကယ္ေတာ့ ....
က်ိန္စာခပ္ရင့္ရင့္ ၿပန္႕ကဲ်ခဲ့တဲ့
ၿပဇာတ္တစ္ပုဒ္ပါပဲ ....



                                                 မုိးေန

0 comments:

Post a Comment

ကဗ်ာဆုိတာ စကားလုံးေတြနဲ ့ ညိဳ့ယူတက္တဲ့ လွ်ိဳ့ဝွက္တဲ့ပေဟ႒ိ တစ္ခုပဲ ... ကဗ်ာဆရာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ... စကားလုံးေတြကုိ အရုိးသားဆုံး ထုဆစ္ခဲ့ခ်င္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါ ...

မုိးေန